Alişer dava adamıdır – Hüseyin Y.

VERDİĞİ İKRARA SONUNA KADAR BAĞLI DURAN BİR DAVA ADAMIDIR ALİŞER !..

Öl ikrar verme, öl ikrarından dönme!

Onunla birlikte canını verdiği eşi Zarife’de sonuna kadar davasına ve verdiği ikrara ikiside bağlı kalmıştır!

Alişer Datlı, 1882′de İmranlı Azgêr (Atlıca) köyünde doğdu.

Hesenan aşiretindendir. Sivas’ta öğrenim görüp Mustafa Paşa’nın kâtipliğini, daha sonra da Mustafa Paşa’nın oğulları Haydar ve Alişan Bey’lerin, Refahiye Kaymakamlığında danışmanlık ve katiplik yapmıştır.

Alişêr, Koçgiri ve Dersim aşiretleri arasında birlik çalışmalarını gerçekleştiren yiğit bir kişidir.

Koçgiri direnişindeki ihanetler nedeniyle yenilgiye razı olmamış ve 1921 yılında bir kısım yakınıyla birlikte Dersim’e gider.

Alişêr, edebiyatçı, sanatçı, örgütçü, iyi bir askeri komutan ve yiğit bir Kürt lideridir. Sanatçı kişiliği sebebiyle çeşitli çalışmalar yapmış, beyitlerinde ve sazında yiğitlik ve birlik türküleri söylemiştir.

Zarife, boylu poslu cesaret ve yiğit, aynı zamanda eşsiz güzellikte bir Kürt kızıydı. Zarife ömrü boyunca kocası Alişer’in sağ kolu ve mücadele arkadaşı olmuştur.

Zarife eşi Alişêr’e daima, Kürtçe arkadaş anlamına gelen “heval” diye, Alişêr de eşine arkadaşım anlamına gelen “hevala mı” diye hitap etmiştir.

Alişer ve Zarife 9 Temmuz 1937 tarihinde Seyit Rıza’nın ihanetçi yeğeni Reyber Kopo’nun kışkırtması sonucu, Alişer’in kirvesi olan Zeynel ve Xıdê yê Murti, Efendi yê Wankê, Miste Torn ê Tabii, Celoy adlı hainlerle birlikte saklandığı Palaxine’deki mağarada alçakça katledilirler. Satılık katiller Zarife, Alişêr ve yeğeni Sabri’in kafalarını keser ve kesik başları Nurettin Paşa’nın damadı Abdullah Alpdoğan’a teslim ederler.

Onlar, ne davasına sırt çevirmiş ve nede düşmanları karşısında boyun eğmiştir.

Onlar, teslimiyeti ve ihaneti seçen iç hainlerin saldırısının kurbanı olmuştur.

Alişer ile eşi Zarife ihanetçi Rayber ve Zeynel ile birlikte yaptıkları bir baskın ile ikisininde başı kesilerek Hozat’a getirilerek Abdullah Alpdoğan’a aldıkları büyük ödüller bir parça kemik karşılığında teslim edilir.

Cesetlerin geri kalan kısmı ise katledilmiş oldukları mağaranın yanında gömüldükleri söylenir!

Zarife ve Alişer Efendinin tek arzusu dili, inancı ve kendi topraklarında özgür ve insanca öteki milletler gibi yaşamaktır.

Onun bir yanı Koçgiri ise öteki yanı ise zalimler giremez Kürd,stan’ın gülü dediği ve sonuna kadar omuz omuza birlikte olduğu ortak sırrı olan Dersim’dir.

Onlara dün saldıranların yolunda gidenlerde bugün içimizde boş durmadan onları itibarsızlaştırarak ihanetlerine devam ediyor olsalar da boşunadır bu çabaları.

Bir gün onların hayatını feda etmiş olduğu değerlere dönük bir adım atın atıyorsa yüreğiniz!

Yok.

Velakin, onların bu istekleri ve arzuları sömürgeci Türk devleti için şaki olarak ilan edilir.

Tek dil, tek din ve tek ırk-çılık zihniyeti olan Kemalistler İçin çıban başı olurlar.

TC devletinin kuruluşunda birlikte işgalci güçlere karşı her cephede direnen ve sonuna kadar mücadele eden halkların kanı üzerinde kurulmuş olmasına karşın savaşın ardında onların bütün hakları inkar edilmiş yok sayılmış ve sırasıyla biat etmeyenlere gelmiştir.

1921’de Koçgiri soykırımı öncesinde Ermeniler’e ve Pontus Rum, Süryani hakkına karşı yapılan soykırım ile “zo”ları bitirdik sıra “lo”larda diyerek soykırım zihniyeti ile boyun eğmeyen Türkleşmeyen ve tekleşmeyen her kes onların hedefi olmuştur.

Uğruna başını vermekten asla çekinmedikleri idealleri mutlaka gerçekleşecektir.

Onları saygıyla anarken son sözü Alişer’e bırakalım; “Bilgi için şunu (da) arz eyliyorum ki, Kürdistan’ın ortasında yer alan Harput ve Dersim’den başlayarak Sivas ile Kızılırmak kaynağı olan Zara ve Koçgirili kazası esasen Harput vilayetine bağlı iken, pek yakın zamanda Sivas’a dahil edilmişse de, hududu ve toprağı ve ulusal geleneklerimizle Kürdistan’a bağlı bulunuyoruz. Dersim zaten sancağımızdır…” der.

Alişer Efendi.

Saygılarımla

Hüseyin Y.

08.07.2020