Geçmişin yetimleri – Naim Kandemir
Şiir: Geçmişin yetimleri – Naim Kandemir
GEÇMİŞİN YETİMLERİ
Bıraktım artık, deyip
Bir kenara çekilse de kimileri
Bıraktığı kendini bırakmazsa
Bırakmak sadece bir kelime.
*
Boş meydanlara bakınca
Neden gözlerimiz dolar?
Anlatılmaz kimselere
O meydanla bizim aramızda.
*
Kim üzülmez ki
Emek verip de yitirdiklerine
Omuzların üşümesiyle öğrenildi ilk öksüzlük
Kelimelerimiz kaldı ağızlarımızda
Bakışlarımıza sarılmamak ölmüşlüğümüzdü.
*
Dalından düşen yaprak
Zihinlerden uçan hayal
Nasıl yaşarsa öyle yaşadı
Geçmişin yetimleri.
*
Nereye gitsek, nereye baksak
Bakmayın öyle bir başınalığımıza
Gittiğimiz yerde, baktığımız ufukta
Hepimizi sarıp sarmalayan hayallerimiz olmasa
Yaşar mıydı bunca yıl geçmişin yetimleri?
Naim Kandemir – 5.8.2020
Related Posts
Mektuplar & Rüyalar: Tarihsel vebal | Naim Kandemir →
Dondurma bahane, instagram şahane! | Naim Kandemir →
Sorun belli, gereğini yapmalı | Naim Kandemir & Cengiz Türüdü →
