İlk ve son fotoğraf – Naim Kandemir
Şiir: İlk ve son fotoğraf – Naim Kandemir / Cahide Kandemir’e
İlk ve son fotoğraf
Cahide Kandemir’e
Ağacın gölgeli serinliğine sığınmışız
Ben önde o arkada
Dünyayı tanıma sırası bende.
*
O on dokuzunda, ben birimde
Hiçbir vatandaşlığın vermediği
Güveni, huzuru
Bulmuşum kucağında.
*
Ne istesin ki annem o yıllarda
İyi ve mutlu bir insan olmamdan başka?
*
Üç aylıkken denilmiş:
Bu, ihtilal çocuğu oldu!
Böylece ihtilal kaçmış kulağıma.
*
Anneler büyüttükçe çocuklarını
Halkın derdi bazılarının derdi olur
Bu korkutsa da onları
Bilirler ki çocukları yanlış yapmaz
Onun için önce anneler durur çocuklarının arkasında.
*
Bakışları değişmeyen insanlara
Korkmadan sırtını yaslayabilirsin
Bu sadece bir tanesi annemden öğrendiklerimin.
*
Dolu bir altmış yıl yaşandı
Şimdi o önde ben arkada
Dünyayı hatırlatma sırası bende.
Naim Kandemir – 24 Temmuz 2020
Related Posts
Mektuplar & Rüyalar: Tarihsel vebal | Naim Kandemir →
Dondurma bahane, instagram şahane! | Naim Kandemir →
Sorun belli, gereğini yapmalı | Naim Kandemir & Cengiz Türüdü →
