Mektuplar & Rüyalar (29) – Kademeli ömür – Naim Kandemir

“Aslolan bu hayatı kendimize has yaşadık mı, yaşamadık mı? “

Sevgili Cengiz,

Bizim kuşak ölümlerle erken yaşlarda tanıştığı için genellikle kademeli ömür kavramını benimsedi farkında olmadan.

İlk gençliklerimizde içimizden kendimiz için 30 yaşına dek yaşarsak, üniversitede 40 yaşına dek yaşarsak diye ömür tahminlerimiz olurdu.

Bu tahminlerimiz 12 Eylül darbesinden sonra herkesin savrulduğu veya durduğu yere göre başka başka haller aldı.

Tabii, bunca yaşın sonunda gelip şu soruya yanıt arıyor insan: Aslolan bu hayatı kendimize has yaşadık mı, yaşamadık mı?

***

Bugün umudun gençlerde olduğunu söylesek de, neyi istediklerine ve nasıl bir ülkede, ne şekilde yaşamak istediklerine kendileri karar verecekler elbette.

Benim gördüğüm; 2002’den beri ülkeye ve topluma musallat olan siyasal İslam, bu ülkenin ve toplumun mazisine gömülmediği sürece; bizlerden sonraki kuşakların vermeleri gereken mücadelenin yanında ’68 ve biz 78’lilerin verdiği mücadelenin devede kulak kalacağıdır.

***

2020’de bizim kuşağın önüne koyduğu vadeli ömür basamağı diyelim yine 10 yıl ve hedef 2030! 10 yılda büyük bir sıçrama olur mu toplum hayatında? Gerçi, bizim kuşaklar son 10 yılda krizler, darbeler, savaşlar, salgınlar görerek dünyada şaşırıp kaldılar.

Corona salgını günlerinde, bunca olaydan sonra bir de uzaylıların dünyaya gelişini görseydik diyesi geliyor insanın! Hem ilk gençliğinde Erich Von Daniken’in* kısmi tedrisatından geçenlerin de emeği boşa gitmez böylece!

***

Zaman içinde, başta yazdığım kademeli ömür kavramının sadece bizim sol camiada geçerli olmadığını geç de olsa bir akrabamda fark ettim.

Bir cenaze nedeniyle, 10 yıl sonra karşılaştım kendisiyle. Mesleği avukatlık olmaktan kaynaklı olsa gerek, 80’ine gelmesine rağmen ölü evinde neredeyse herkesi esir almış anlattıkça anlatıyordu. Konuşmasında bir es’ini yakalayıp; Fikret abi, çok iyi bakmışsın kendine, bu gidişle çevrende akran koymazsın! deyince bıyık altından gülerek şıp diye veriyor cevabı:

-Bir 10 yıl daha yaşarsam ne mutlu bana.

10 yıl önceki karşılaşmamızda da aynı cümleyi duymuştu kulaklarım ama bana ne; onunla azrail arasındaki mesele, beni ilgilendirmez, deyip içimden, susuyorum.

Herkesin 10 yılı kendine! 2020’den kurtulmaya çalıştığımız bugünlerde 2030’u görse de bizim kuşaktakiler, yine de bu dünyadan bir devrim alacağımız olsun, diyeceğiz sonunda yutkunarak.

*Erich Von Daniken: Tanrıların Arabaları vb. kitapların yazarı.

Naim Kandemir – 28.12.2020 – Çanakkale