Şiir

Published on Haziran 7th, 2021

0

Şiir: Gölgesi kalmalı insanın | Naim Kandemir


Gölgesi kalmalı insanın

Sema’ya

Giden, ardında bıraktığı kadardır

Kimisi sevgiyle, kimisi küfürle

Hatırlandıkça gözlerden

Kuşlar da uçar, zehirli oklar da.

*

Yaşamın gürültüsünde sessizce yaşayıp

Usulca gidişleri duyulmaz kimilerinin

Bilen birkaç dostu uzanır bıraktığı gölgeye

Gölgesi ortak yurtları olur.

Ne güzeldir

Sevenlerin birbirine gölge olması.

*

Onlarca yıl yaşayıp da

Kalmazsa insandan ufacık bir gölge

Kalmazsa birkaç cümle

Toprak bile incinir.

*

Nasıl yaşarsa yaşasın

Kim ne derse desin

Bir gölgesi kalmalı insanın

İlle de çocukların gülüşlerinde bir izi.

Ne güzeldir

Çınlamak çocukların kahkahalarında.


Naim Kandemir – Mayıs 2021 – Çanakkale

Tags:


About the Author



Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Back to Top ↑